Ali BADEMCİ
alibademci@gmail.com
SMS:0542.311.1564
Dostlarımın “Daha baştan beri sana demedik mi” şeklindeki sitayişlerine hâlâ katılmıyorum; fakat beni telefonla arayarak sahip çıkanlara da elbette teşekkür etmeliyim! Su akar yatağını bulur, fakat esas biz kişilik haklarımıza dokundurmayız! Bu bakımdan meslekten gelen belki iyi, belki kötü bir huyumuz olduğunun da farkındayız. Benimle uğraşmasınlar ve boşu boşuna ortalık adamı olmaktan vazgeçsinler! Belirli bir okucuyum, akademisyen dostlarım, meslek arkadaşlarım, öğrencilerim bana yeter! Yaralanmaya müsaade etmem, bu işi ben onlardan önce yaparım. Burada bırakıyorum ama esas “Âlimlik” sevdasında olan o son gemçin de daha dikkatli olmaları gerekiyor, yoksa çarkını kırarım! Ortalık kızıştırmaya devam etsin!
Bizim ülkede okumak, araştırmak, yazmak en sıradan iştir; “Varsa pulun cümle âlem kulun” derler ya işte öyle! Ne yapalım ki bazı insanlar ve âileler rızk dağıtıldığı tâlip olmamışlardır! Ne yaparsak yapalım bizlerin Oğuz yapısı böyledir; kıskançlık bilmeliyiz ama arasıra isyan da ederiz! Fakat teslim olmuşluğa karşı baskı artarsa kimseyi de tanımayız! Şahsen kalemi ile geçinen bir insanım; ömrüm boyunca böyle oldu ve hiç haram kazanmadım, çocuklarıma da yedirmedim. Geçen gün, on yıldan beri çalıştığım bir yayınevi ile ilgili bir yazı yazdım; ne kadar okuyucu gördüğüne bakabirsiniz! Genellikle şahsımla ilgili yazılarıma kendi imzamı atarım; hiç de sorumluluğundan kaçınmam! Elbette cemiyet olarak bir yasal düzen içinde yaşıyoruz; fakat hep güçlüler güçsüzleri ezmektedir! Bir daha bu konu üzerinde bir kaç söz edeceğim ve artık bu defteri kapatacağım, evet Son Peşrev:
Efendim yazdığım yazılara bakıp bakıp gülüyorlarmış; bunu söyleyen evlâdımız yerinde biri! Efendim mahkemeye başvuracaklarmış! Ne duruyorsunuz be kardeşim? Telefona çıkmıyorsunuz, onun için demişiz ki, meşhur olmaya ihtiyacınız var? Bunda ne var, yazılardan rahatsız olan ve bir takım ruhen malul insanları koruyan ben değilim ki? Adamla ilgili dosyayı göndereyim; yayınevi bizim değil ama, öteki taraf bizim, bu husus sizleri hiç ilgilendirmez! Önce yıllardan beri bizim çektiğimiz çileyi çekmeniz lâzım; hani bu hususları okuduğunuzda ağlıyordunuz da, şimdi mi gülmeye başladınız! Ağlayan Allah’a, gülen kendine sığınır! İşte o adamla editör eksikliğinizi tamamlarsınz, bir broşür gibi neşrettiği sözde dergi sizi de daha beter itici bir hâle getir! Ne yapalım hayırlı olsun!
Efendim hukuk dediniz de bir insanın göz nuru emeklerini bir buçuk yıl nasıl rafta tutuyorsunuz? İmzaladığınız sözleşmeden nasıl bir anda dönüyorsunuz? Sizden 2008’de neşredilmiş şahsımıza ait kitabın “Word” metni istenmiş,”Prensiplerimizde yok” ne demek? Halbuki eser sahibini reddederken, ilgili olmayan başkalarına faydalanmak maksadı ile veriyorsunuz! Arada kan dâvâsı mı var? Patron konuya yaklaşmadı, uzak derelerden su getirdi! Fakat meselenin siyasi yazılar olduğunu öğrendik! Güle güle kardeşim, şahsen kanunla, mahkeme ile uğraşmam! Üzerinde oturdukları manevi mirası hakkaniyet ölçüleri içinde kullanmalarını beklemek hakkımızdır! Bir hatâ olduğunda da bunu rahatlıkla tartışabilmeliyiz!
Hızlı yönetmen, dalga geçen bir üslupla bize “Âlimlik” izafe ediyor ki, bu saygısızlık hattâ, terbiyesizliktir! Şahsen ömrümce adımın önünde hiçbir sıfat eklenmesini arzu etmedim; çünkü ben sade bir gazeteci emeklisiyim! En nefret ettiğim sıfat ”Araştırmacı-Gazeteci-Yazar” gibi yakıştırmalardır. Şecerem yok, âsaletimi ispat edemem, bütün soyum çobandır; ecdadımda dini titri olmasını bir yana bırakın da “Hacı” olan bile yoktur! Şimdi bu âlimlik muhabbeti nereden çıkıyor! İstisnalar kaideyi bozmamak kaydı ile bizde “Âlimlik” ilmi olmayanlara mahsustur! Bunlar çok yakışıksız iddialardır; biz ilmi olmayanların âlim olmadığını her zaman ispat ederiz!
Çalıştığım konulardaki ürünlerimin neşredilmesi de benim için büyük mesele teşkil etmiyor; kitaplarım iki-üç yıl içinde üçüncü baskıya dönmüştür! Cengiz ve Yasası, Timur ve Tüzükatı adlı kitabım 1977’de ikmal edilmişti; ama 2010’larda yayına girdi! Aziz büyüğümüz “Yayınevinin kararı hepimize hayırlı olsun” diyor! Hoppala bu da nereden çıktı? Benimle çalışmamak tamamen şahsi kaprislerin sonucudur! Elbette söyleyecek bir şey yoktur! Fakat saygısızlık devam ederse bu iş nerede biterse bitsin, vız gelir tırıs gider! Hiçbir şekilde bu yayınevinin aleyhinde olup da kendi içimde tenakuza düşmem; ellerinde bir kitabım kalmayıncaya kadar da ne verirlerse versinler te’lif temliki yapmam!
Dostlarımın “Daha baştan beri sana demedik mi” şeklindeki sitayişlerine hâlâ katılmıyorum; fakat beni telefonla arayarak sahip çıkanlara da elbette teşekkür etmeliyim! Su akar yatağını bulur, fakat esas biz kişilik haklarımıza dokundurmayız! Bu bakımdan meslekten gelen belki iyi, belki kötü bir huyumuz olduğunun da farkındayız. Benimle uğraşmasınlar ve boşu boşuna ortalık adamı olmaktan vazgeçsinler! Belirli bir okucuyum, akademisyen dostlarım, meslek arkadaşlarım, öğrencilerim bana yeter! Yaralanmaya müsaade etmem, bu işi ben onlardan önce yaparım. Burada bırakıyorum ama esas “Âlimlik” sevdasında olan o son gemçin de daha dikkatli olmaları gerekiyor, yoksa çarkını kırarım! Ortalık kızıştırmaya devam etsin!
Muhabbetle