Gazi KARABULUT
İlk yazımdı…
25 yıl önce…
Amasya’da üniversite öğrencisiyken, iflah olmaz sevdaya duçar olduğumuz ülkümüz için kaleme aldığım ilk yazı.
ÖZLEDİĞİM ALEM başlığı ile Osman Yüksel Serdengeçti’nin yazısından alıntıları paylaştığım Yeni Emel gazetesindeki satırlar.
Şimdi 2017…
Yine aynı özlemi dile getirerek başlamak istiyorum.
Ülküleri yaşamak, yaşatmak özlemini…
Milli şuuru, yeni nesle ilmek ilmek örme özlemini…
Serdengeçti mütevaziliğinde ama vazgeçmeme kararlılığında 25 yıl sonra yeniden aynı aleme duyulan özlem…
“Bir alem özlüyorum: Asr-ı saadet gibi ebedi faziletlerin, kavi imanların, temiz vicdanların hüküm sürdüğü bir alem.! Bu alemin sakinleri, kelimenin tam ve hakiki manasıyla insan olsun. İçleri huzur, dışları nur ile dolsun..! Geceden başka karanlık, gök gürlemesinden başka gürültü görmesinler, duymasınlar…
Bir alem özlüyorum ki: orada gençler, orada delikanlılar, deli denizler gibi dalgalanıp coşanlar, mukaddes bir davanın peşinden koşanlar olsunlar. Alemlerin Rabbine inansınlar. Küçük dalgaları, dalga geçmeyi, kaldırım sevdasını bıraksınlar. İman denizlerinin büyük dalgalarında, sonsuzlukta kaybolsunlar; var olsunlar. Büyük davalarla davalansın, ulvi sevdalarla sevdalansınlar. Orada gençler, oradan gençlik imandan kaleler gibi, canlı hisarlar gibi dipdiri dursunlar. Bu kaleyi, bu hisarı hiç bir kuvvet aşamasın onların kalplerinde Allah-millet vatan sevgisinden başka sevgi yatmasın.
Görüyorum ki, korkunç bir yıkım olmuş..!
Öyle bir alem özlüyoruz ki: Orada idarecilik, müdaracılık halinden çıksın. Memur amirine, ast üstüne bir köle bir uşak gibi değil, vazife aşkıyla, iç nizamıyla, kalpten gönülden bağlansın. Amirler, üstler hükmetmesin, küfretmesin. Sadece Allah’ın, vicdanın, kanunun hükmünü yerine getirsinler. Zira gerçek onun hükümdür. Gerçek büyük odur. Herkes, bütün insanlar, kendilerini aşan, kendilerinden üstün, hakim, kadir, her yerde, her zaman, hazır nazır olan, rahman ve rahim bir Allah’ın varlığını kabul etsin..!
Daima her yerde ve her şeyde onu görsün onu bilsin… Bütün başlar sadece ve sadece onun huzurunda eğilsin..! İşte biz böyle bir alem istiyoruz..!
Memurlar amirler, asliyelerini maaş-ı aslilerine göre ayarlamasınlar. Hiç kimse aslını saklamasın. Bir santim yükselmek için, bir metre eğilen başlar, baş olmaktan çıksın..!
Baş, yerini ayağa terk etmesin. Söz ayağa düşmesin. Dalkavukluğa, riyaya, putlaştırılmaya giden bütün yollar kapansın.
Öyle bir alem istiyorum ki: Orada adalet, orada demokrasi, hazreti Ömer’de tecelli ettiği gibi etsin. Kanunlar az fakat öz olsun. Yabancı memleketlerden roman tercüme edilir gibi edilmesin. Yabancı ve yalancı yollardan gidilmesin. Halkın dilinden, halkın vicdanından, halkın içinden çıksın. Kanunlar hak nizamına uygun olsun.
Öyle bir alem istiyorum ki: Orada serveti hiç kimse bir vesile ile şerre alet etmesin. Herkes alnının terini, elinin ekmeğini yesin. Sefahat ve sefalet yan yana yürümesin. Kimse mala, mülke ebedi imiş gibi sarılmasın. Onu Allah’ın bir nimeti, emaneti bilsin ve o yolda sarf etsin.
Öyle bir alem özlüyorum ki: Orada maarif, orada mektepler, terbiye ve telkin müesseseleri cemiyete insan yetiştirsinler..! Diplomalı, vesikalı cahiller değil. Hocalar gerçek mürşit olsunlar. ’’Beşikten mezara kadar ilim’’ “İlim senin kaybolmuş malındır’’ “Bana bir kelime öğretenin kırk yıl kölesi olurum’’ sözlerinin kutsiyetini takdir etsinler.
Öyle bir alem özlüyorum ki: Orada zalimler zalimlerle birleşmesin. Alimler bilgilerini kötü yolda kullanmasınlar.
Öyle bir alem özlüyorum ki : O alemde milletler, devletler, gökteki yıldızlar gibi kendi mahreklerinde seyretsinler. Çatışmasın, çarpışmasın dövüşmesinler.
Özlediğim alem budur..!”
Serdengeçti’nin tarihe nakşedip şerh düştüğü özlediği alemin satır başlarını 25 yıl sonra hatırlarken dilerim ki Türk milleti bir olsun, iri olsun, diri olsun. Türk yurtları mamur olsun. İslam alemi huzur bulsun.
Ve ekliyorum iç dünyam adına…
Öyle bir ülkü özlüyorum ki: Ülkücülüğü hayat nizamı seçmiş, fitneye- dedikoduya kapıları kapatmış, ülküdaşını Allah için sevmiş ülkücülerin olduğu…
Yine öyle bir ülkü özlüyorum ki: Sevdasını yüreğinin en derininde hisseden, varlığını yaşadığı toprakların ikbaline ve mensup olduğu milletinin yücelmesine vakfetmiş dava erlerinin davası ile bütünleştiği…
En çok da taşıdığı mesuliyetin yüceliği ile; aynı yolu yürüdüğü ülküdaşına, hiç olmazsa inandığı Allah adına hüsnü zan beslenmesini…
Tabi ki en çok da Milliyetçi Türkiye’yi ve Turan’ı özlüyorum.