Ali BADEMCİ
Seçim ve geçim derdi derken, yüreklerimizi sızlatan Türkistan depremi ile ilgili bir şey yazamadık; dostlarıma tek tek ulaştım, iyilik haberlerini aldım; ama millet olarak soydaşlarımıza, ”Allah beterinden esirgesin.” diyemedik. Elbet vatan bizim, millet biziz; onların acıları ile yatar mutlulukları ile kalkarız! Elbette onlar bizden fazla çekti, hâlâ sancıları devam ediyor. Bizim kuşağın kıblegâhı Türkistan’dır; biz Anadolu, Ortadoğu ve kâmilen Türkler’in de öz vatanı Türkistan’dır. Şahsen biz Savranlı birer Yesevizade’yiz. Suriye’de Türklüğü manevi unsurlarla pekiştirmeye Emir Timur tarafından görevlendirilmiş Türkmen’leriz. Kızımız, kızanımız, hocamız, çadırlarımız ile gelmişiz. Acemimiz, Kürdümüz, Alevimiz ile gelmişiz. Bizim Şeyhimiz Abdurrahman Savrani’dir. Suriye’de de Savran adlı bir yerleşim kurmuşuz. Bugün bu soy Hatay’da Abdurrahman’ın oğlu Ahmed Kuseyri adı ile devam ediyor ve köy adımız da Şeyhköy’dür.
Birer Türkistan’lı olarak hepimizin benzer benzer hikâyeleri vardır; hangi ucundan tutarsanız, neresinden bakarsanız bakın Anayurt-Özyurt-Babayurt-Atayurd olarak oraya çıkıyoruz! Ah şu kendini bilmez kafalar; hâlâ Anadolu’da kendini Rum ve Ermeni olarak, Türkistan’da Çar ve Sovyet Emperyalizmi’ni soy ve boy olarak görenler!. İşin farkında olanlar Türkiye’de %25, Azerbaycan’da %80, genel olarak İran’da %50, Afganistan’da %50, Kazakistan’da %75, Özbekistan’da %10, Türkmenis’da %25, Kırgız’da %25, Uygurlar’da %90’dır, İdil Ural’da %15. Tabii olarak bunlar izafi nisbetlerdir ve gün geçtikçe de artmaktadır. Bu duruma şimdilik râzı olacağız. Türk dünyasında elbette Türk gibi düşünenlerin sayısı maalesef bu durumda.
Deprem Taşkend’te 5,5 olarak hissedilmiş; şükür ki ölen yok ; fakat Afganistan ve Pakistan 7,7 şiddetindeymiş ki ölü ve yaralı hususunda bugün üçüncü gün olduğu halde bilgi yok. Özellikle canım milletimin kimsesiz kalanlarına Allah yardım etsin, Allah ırkımıza zeval vermesin, gönül birliğimiz için Allah’ın son uyarsı olsun. Dünya’nın milletleştiği bu dönemde bir ve beraber olmanın tam zamanıdır. Türkler’in birliği ulusların nizamı demektir. Tarihe bakınız, dünya huzuru, Türk hakimiyet yıllarında yakalamıştır. İnşaallah gelecek de böyle olacaktır.
Dünyada insanları sevmek kadar güzel bir şey var mı? Elbette marksizmin emrinde çalışan “Hümanizm”den bahsetmiyoruz, çünkü millet sevgisi olmadan insan sevgisi de inanç ve din muhabbeti de olmaz. Artık bu dönemler çok gerilerde kaldı, geçen asrın ideoloji çarpıklıkları tarihe gömüldü. Şimdi herşey millet sevgisi ve insan saygısı gerektiriyor. Varlığımıza tahammül etmeyen dünyanın bizlere hiç gereği yoktur; isterse şimdi batsın! Türksüz bir dünya düşünmektense kıyametin kopması için dua edenlerdeniz! Fakat önce millet olarak aynı fikirde aynı gönülde olmamız gerekiyor. Elbette ırkımız kadim ve çok köklü medeniyete dayanan geçmişe sahiptir; mutlaka geçmiş hikâyeleri ile ayakta durmamız mümkün değildir. Hiçbir siyasi, iktisadi hatta dini görüşlere uymadan birlik ve beraberliğimizi sağlamalıyız.
Görüyor musunuz, işte şu depremde nasıl kalplerimiz aynı anda atıyor. Bu sevgiyi ve gönül beraberliğini ölçecek bir alet, bir teknik var mı? Kilometrelerce ötede kalpler nasıl aynı şiddetle atar, böyle bir gönlü hangi bedenden ayırabiliriz? İstediği kadar dünyada süperler olsun, en süper güç inanç ve ideal birlikteliği değil mi? Böyle bir gücün üstesinden kimse gelemez! Orta Asya, Afganistan, Pakistan ve Orta Doğu’da Türk olmadan herhangi bir hesap yapmak mümkün mü?
Üstesinden gelemediğimiz elbette yönetimlerimizdir; bu işi mutlaka düzeltmemiz gerekiyor! İşte Türkistan 23 seneden beri kendine gelemiyor! Millet olarak birlikte ağlıyoruz ama devletlerimiz ve hükümetlerimiz küs! Kazakistan’ın başına Putin potini çökmüş, fikir bile beyan edemiyoruz! En basitinden kaç sene evvel lâtin alfabesine geçeceklerdi de hâlâ olmuyor, Rus belâsı bastırıyor! Özbekistan’da Kiril devlet alfabesin devlette hakim; tam olarak latine geçilemedi, tam olarak anlaşamıyoruz! Dilimiz bir, medeniyetimiz bir, dinimiz bir, kültürümüz bir, ama anlaşamıyoruz! Kazak ve Kırgız’da durum daha berbat olduğu gibi Türkmen olarak Türkmenleri bile anlayamıyoruz. Bakın işte bu acılı günlerde bile fert olarak gönüllerimizi bağlayamıyoruz. Allah herşeyin hayırlısını versin!
Geçmiş olsun Türkistan, Afganistan, Merkezi Asya Türklüğü! Milletim canım benim. Muhabbetle.