Son yıllarda milletin ortak değerlerinin zamana göre değerlendirildiğini üzüntüyle görmekteyiz. Milleti millet yapan, onu adeta bir arada tutan değerleri ortak değer olmaktan çıkarma teşebbüsünde bulunulmaktadır ve böylece yok edilme ile karşı karşıya bırakılmaktadır. Değerler insanlar üstü iken adeta şahıs ve gruplara endekslenmek istenip ona göre sahiplenme duyguları hayata geçirilmektedir. Bir başka deyişle algı operasyonları değerler üstünden sıkça çoğalmaktadır.
***
“Hangi İslam Hocam?” adlı yazım geniş bir yankı bulmuş ve beklemediğimin üzerinde tepki almış bulunmaktayım. Elbette memnun kaldık, çünkü bu tepkiler hem heyecan, hem de doğru hareket etmenin memnuniyetini bizlere yaşatmaktadır. Ve başta Hak Din İslam olmak üzere milletimizin birleştirici mayası olma özelliğine sahip olup maalesef siyasallaşma yolunda gün geçtikçe yol almaktadır. Oysa ilimli bir İslam’ı kavramaya ne kadar ihtiyacımız var. Özellikle Diyanet İşleri Başkanlığı’nın (DİB) nasıl bir içler acısı viraja girdiğini görmek geleceğe hiçte olumlu yaklaşmaya yön vermiyor. Dün DİB’i İslam dışı gösterenler, bugün adeta ona can simidi gibi sarılmaktalar. Sırf çıkarları ve egoları tatmin olsun diye fetvalar bile yön değiştirebiliyor ya da konuşulması gereken yerlerde susuluyor. İnşaallah bu güzide yapı en kısa zamanda asli görevine tekrar döner ve sadece Hak olanı insanlara tebliğ etmeye devam eder.
***
Türk milletinin bir diğer ortak değeri ise Devlet anlayışıdır. Şimdi görüyoruz ki; daha dün kahrolsun Devlet diyenler, bugün Devlet’e sarılmış onu adeta yüceltmekteler. Elbette bu güzel bir gelişmedir, fakat maalesef burada da yine çıkar konusu mevcut. Oysa dün onlara göre kafir ilan edilen Devlet bugün nasıl birden İslamlaştı ki? Hem de bunca İslam Ahlakına ve Türk Töresine ters ve kabul görülmeyecek işlerin çoğalmasına rağmen. Oysa ki Devlet’e var olan sevgi şahıslara ya da yöneticilere endeksli olmamalıdır. Millet iradesi ya da Devlet-i ebed müddet anlayışı bütünleyici kavramlar olup şahsi yaklaşımlar için kullanılmamalı. Tarih anlayışından yoksunluk ve içten beslenen kin bu tabirlerin yanlış ifadelerine yol açar.
***
Gelecek kucaklanmak isteniyorsa ve bunda toplumun genelinin faydalanması gerekiyorsa bir milleti bir araya toplayabilen değerler şahıslara indirilmemeli. Bu yapıldığı andan itibaren tefrikanın önüne bir daha geçilemez. Yöneticiler yüzünden ortak değerlere kırgınlık ya da yanlış algılamalar yüklenmemeli. Zaman içinde her şey değişir, fakat ortak değerler değişime değil gelişime tabidirler.
İslam neyse odur; bunun tartışması yoktur ve Hak olan aktarılmalıdır. Devlet konusu da çok hassas ve önemlidir. Millet yaşatılmalı ki, Devlet yaşasın. Ama siz Devlet imkanlarını bir küçük azınlık için harcarsanız ve Devlet gücünü ayaklar altına aldırırsanız, o Devlet’e var olan bağlılık ve gösterilen saygı sıkıntıya girer. Anadolu Türklüğünün yaşamış olduğu son yıllar maalesef bu tarafa doğru gidiyor. Bir zamanlar “kahrolsun Devlet diyenler”, bugün ikbal için “yaşasın Devlet” diyorlar. Oysa ki her şarta rağmen “Yaşasın Devlet, kahrolsun devran!” diyenlerin vicdanları ne kadar rahattır kim bilir? Yaradan böyle düşünenlerin sayısını artırsın (amin).