ŞEMS VE MEVLÂNÂ
Konya akşam karanlığına kalır
Bir sofada baş başa iki bülbül
Sohbet ateş, gönüllerde kor ve kül
Bırakır Şems sözü Mevlânâ alır
Açılır dil, aşkı söyler ezelden
Bir kabuktan inci eyler ezelden
Şehir kalır akşam karanlığına
Hak duyulur, Tanrı kelâmı döner
Meydanda sevdânın selâmı döner
Şaşırır da nasıl dayandığına
Bu dergâhta söyleşen canlar gibi
Konya ağlar sabâ ezanlar gibi
Gönülden gönüle söylenir dîvân
Şems okurken Mevlâna raksa durur
İki kalp sohbeti bıraksa durur
Zaman zembereği dönerken an an
Konuşulur duygular saatlerle
Sır çözülür lisansız lügatlerle
A.Yılmaz Soyyer