DAVA

DAVA

Halim KAYA

“İdamlık Milliyetçiler” kitabının yazarı Turan Koçal Yalova’ya yerleşmiş Karadeniz kökenli milliyetçi bir ailenin evladıdır. Aynı zamanda Yakup Bilgin Koçal’ın Babası merhum Turan Koçal merhum Alparslan Türkeş’in çalışma arkadaşlarındandır. Yakup Bilgin Koçal’da babası gibi siyasetle uğraşan biri olarak 1999-2004 ve 2009-2014 tarihleri arsında iki dönem Yalova Belediye Başkanlığı yapmıştır. Daha önce Turan Koçal’ın oğlu olduğunu bilerek arkadaş olduğum Yakup Bilgin Koçal sosyal medyada zaman zaman o benim paylaşımlarımı beğenir zaman zaman da ben onun paylaşımlarını beğenerek karşılıklı bir etkileşim içindeydik. Kendisi ile ilk temasım Turan Koçal’ın “İdamlık Milliyetçiler” kitabını sosyal medyada paylaştığı an mesaj yoluyla oldu. Bu konuya Turan Koçal’ın “İdamlık Milliyetçiler” kitabına yazdığım ve Ülkücü Kadro internet sitesinde yayınlanan yazımızda temas etmiştik. Sağ olsun babasının piyasada pek bulunmayan bu kitabını gönderirken lütfedip kendi kitaplarından “Dava-Bu Bir Şehri ve O Şehrin İnsanlarını Sevmenin Öyküsüdür.” kitabı ile “Son Müfreze – Bir Kuvay-ı Milliye Romanı” kitaplarını da göndermek nezaketini göstermişti. Şimdi “Dava”yı okumaya niyet ettik.

Dava, Mümtaz Turhan’ın 1950-1960 yıllarında yazdığı sosyoloji yazılarında kullanmasıyla birlikte siyasi arenada ilk defa Ülkücü Milliyetçiler tarafından kullanılan bir kelime olarak bizim zihnimizde inanılan prensipler, memleket ve millet meselelerine yönelik ileri sürülen kurtuluş reçeteleri ve o kurtuluş reçetelerine bakış açısını oluşturan siyasi, toplumsal öngörülerin ahlaka ve bilime istinat eden felsefi dayanağıdır. Başta Yakup Bilgin Koçal’ın kitabına “Dava” adını vermesini ülkücü bir bakış açısıyla olduğunu düşünmüştüm. Ancak  kendisinin MHP’de siyaset yapan babasının aksine ANAP, DP, AKP gibi partilerde siyaset yapması beni bu kanaate sevk eden düşüncemi değiştirmiştir.

Dava derken Yakup Bilgin Koçal adliyede açılan sıradan bir mahkemeyi mi kast ediyordu, yoksa vatan ve millet uğruna yapılması düşünülen hizmetlerin genel bir planından mı?  “Dava” romanın ilk baskısı Post yayınevi tarafından Aralık 2019 tarihinde 143 sayfa olarak yapılmıştır. Kitabın başlangıç cümlesi olan “(Sana hakkımı helal etmiyordum demişti.) Şaşkınlığımı üzerimden atıp nedenini sorduğumda ‘Evime ruhsat vermedin’ diye devam etti.” (S:7) şeklinde bir ifade ile başlayan cümle kitabın konusunun Yakup Bilgin Koçal’ın belediye başkanlığı zamanında geçen hadiselerden esinlenerek yazılmış olduğunu ve konu olarak da yöneticilerin hizmetleri sırasında doğruluk, dürüstlük ve hukuktan ayrılmamasını işleyeceğini hissettirmektedir. Her ne kadar doğrudan ülkücü hareketin siyasi manadaki “Dava”sı ile birebir aynı olmasa da her ülkücünün savunduğu, savunması gerektiği bir ilke olarak vazifesini adil ve kanunlara uyarak ahlaki bir çerçevede kendisine kamudan menfaat ve çıkar temin etmeye çalışmadan yapmak düsturuyla örtüşmektedir.

Yakup Bilgin Koçal devlet memuru ve yöneticilerden ahlak ve kanun dışı isteklerde bulunanların, zafiyet göstererek bu istekleri yerine getiren, yapanlar hakkındaki düşünceleri de aynı olmakla birlikte özellikle seçilmiş siyasiler hakkındaki düşüncelerinin “Bütün siyasetçiler hırsız!”dır (S:7) olduğunu yakalayıp öyle bir yere parmak basmış ki; yöneticileri kendi ipe sapa gelmez, genel ahlaka ve kanunlara uymayan aykırı taleplerini yerine getirmenin vazifelisi görerek, her türlü baskıyı yaparak, iltiması yollarına başvurup sonra dönüp bu “Bütün siyasetçiler hırsız!” diyerek eleştirir. Eleştirirken de kendisine toz kondurmayan dürüst! Vatandaş pozlarında, her şeyi bilen edasıyla caka satmayı marifet sayan tipler hiç düşünmezler ki, toplumun ahlakını bozan bu davranışları için İslam ne diyor. İslam Acluni’nin Keşful Hafa adlı kitabının II. cildinin 166.sayfasında rivayet ettiği, ancak zayıf olduğu da söylenen bir Hadisi Şerifte vaaz olunan “Nasılsanız öyle idare olunursunuz.” kötü yöneticinin halkın kendi kötü fiillerinin sonucunda o toplumun başına yönetici olduğu Peygamber hükmü kendilerini bu davranışlardan sakındıran bir İslam buyruğudur. Bu peygamber (s.a.) hadisinin buyurduğu manayı destekleyen “Yaptıklarından dolayı zalimleri zalimlere hükmeder kılarız.” Manasına gelen İslam buyruğu El Enam Suresinin 129. Ayeti vardır. 

“Bir adamın her yerde heykellerinin ve resimlerinin olması o adamın doğru anlaşıldığı anlamına gelmez. Türkiye’de her yerde Atatürk’ün heykelleri ve resimleri varmış. Ama siz onu doğru anladığınızı söyleyebilir misiniz?” (S:15) diyor Berlin’den Malta’ya Yakup Bilgin Koçal ile bir uçak yolculuğunda seyahat eden Alman asıllı Fernand. Atatürk’ü anlamadığımız kesin, çünkü onun gösterdiği ve hedeflediği muasır medeniyet seviyesini hala yakalayamadık. Ancak kanaatim odur ki anlaşılmak için çok bilinen biri olmak gerekmez, belki ilk seferde ilk yorumcu anlaşılması gereken doğruyu isabet ettirir. Ama bu ilk seferde doğruyu isabet ettirebilme durumu çok az bir ihtimaldir. Doğru anlama ihtimalini artırmak için anlama çabasını çoğaltmak gerekir. Yani anlaşılmış olmanın yolu sonsuz bir tekrarla yorumlanmaktan geçer ki ancak o zaman doğru bir yorumun yapılabilme ihtimali oluşsun. Çünkü doğru yorum ancak yazarın kendi yazdıklarıdır. Bu doğru bile anlaşılamamışsa o zaman yazılanların başkaları tarafından anlaşılması yorumlanmayı gerektirir. Aksi halde aynı kelime ve cümlelerle tekrar olur ki bu da bir anlaşılamamadır. Doğru anlaşılmak, mevcut problemlere zamanın ve insanın ihtiyaçları doğrultusunda çözümler üretmek, bu çözümlerle meseleleri halletmek ya da bir çıkar yol bulmaktır. Bilim de öyle değil midir bir tek doğrunun tespiti, icadı için sonsuz deneyler yapılır ve kaydedilir. Daha sonra doğru bilgiyi arayacaklar bu yanlış çıkan denemeleri tekrar denemesinler diye. Ya da “Din hurafeden beslenir” diyen düşünürün değdi gibi. İnsanoğlu İslam fıtratı üzere yaratıldıktan sonra safiyetini muhafaza edemediği için, hurafe ve batıla daldığı için Allah din kaidelerini vazetmiş, her hurafeye boğulduğunda da yeni akait kaideleri ile ilk insan Hz. Âdem’den günümüze kadar din akaidi de genişlemiş ve adedi artmış, sonunda mütekâmil din olan İslam vahyolunmuştur.

Sohbet ilerledikçe Yakup Bilgi Koçal’a ne iş yaptığı niçin emekli olduğu gibi sorular yönelten Fernand’ın Yakup Bilgin Koçal’ın ağzından eski bir belediye başkanı olduğunu duyunca “Neden bu Mesleği seçtiniz?” (S:17)diye sormak ihtiyacını duyar. Yakup Bilgin Koçal  “Sanırım biraz milliyetçi duygularla yetiştim” (S:17) şeklinde aileden gelen milliyetçiliğini ele veren bir cevab verir. Ancak bu cevabı anlamakta zorlanan Fernand’a Yakup Bilgin Koçal “Altyapı hizmetleri tamamlanmış bir şehir için bu doğru olabilir” (S:17) ifadesiyle belediye başkanlığını tercih etmesinin sebebini ve milliyetçi duygularla yetişmişliğinin bağını kurmaya çalışır. Yani Vatana hizmet etmek, millete hizmet etmek duygusunun milliyetçiliğin tezahürü olduğunu ve bu ‘çöp toplamak, çevre düzenlemesi yapmak, şehrin kimliğini korumak’ hizmetlerini gerçekleştirmek için tercih ettiğini ifadeye çalışır. Mümtaz Turhan ve Alparslan Türkeş’de kendilerine yöneltilen ‘ırkçı’ suçlamalarına karşı 1960’larda demiyorlar mıydı? Milliyetçilik ‘milletini sevmek, yücelmesini istemek, vazifesini en iyi şekilde yapmak’tır.

Bu konuşma anında soru soruyu kovalıyor, Fernand, Yakup Bilgin Koçal’ın 1999 Marmara depreminde Yalova belediye başkanı olduğunu öğreniyor.(S:18) Ama Yakup Bilgin Koçal şehir için yaptıklarını anlatırken deprem anında yapılması gerekenlerin yaşanılmış örneklerinden bir demet sunarak sanki gelecek nesillere deprem anında halka ve şehre nasıl hizmet edileceğini ve hizmetin önceliklerini anlatıyor. Nitekim kendisi de Marmara depreminden dört yıl önce deprem olmuş Afyon-Dinara bir heyet göndermiş orada yaşanılanları not aldırmış, halkın beklentileri ve ihtiyaçlarının neler olduğunu anlamaya çalışmıştır. Yakup Bilgin Koçal’ın anlattıklarından yola çıkarak deprem anında yapılması gerekenleri; önce yaralıların kurtarılması ve hastanelere nakledilmesi gerekir. Ancak kara yolunda tahripler, üst ve alt geçitlerde, asfaltta göçmeler olabileceği için hava yolunun kullanılmasının yararlıların daha hızlı hastanelere ulaştıracağının bilinmesi gerekir. Yaralıların kurtarılmasından sonra vefat edenlerin enkaz altından çıkarılmasına devam edilirken, aynı zaman da hemen ve öncelikli olarak sağ kurtulanların yeme içme ihtiyacının karşılanması için gıda ve temiz su temin edilerek dağıtımını organize etmek gerekir. Ayrıca kurtulan halkın barınma ihtiyacı da göz ardı edilmemesi gerekir. Şehrin depremden etkilenmeyen, yağmur ve sel baskınlarında zarar görmeyecek bir mevkisine acilen çadırlar açılmalı ve konteynır kentler kurulmalı, elektrik, su, kanalizasyon gibi alt yapı ihtiyaçları karşılanmalıdır. Bütün bunlar yapılırken seri olmak ve organize olmak çok önemlidir. Yoksa bir kargaşa ortam doğarsa hiçbir hizmet üretemez olursunuz. İnsanları kargaşa yaratmayacak şekilde sevk ve idare etmeli iş bölümü yapılarak; kurtarma ekibi, ilk yardım ekibi,  ilk yardım almış yaralıları hastaneler sevk işlerini yapacak ve kimin hangi hastaneye gönderildiğini kaydedecek yardım ekibi, gıda temini ile depolama ve dağıtım ekibi, çadır ve konteynır kurulum ve alt yapı ekibi, çadır ve konteynırda yaşayacak aileleri birbirine kavuşturmak ve yerleştirmek için kayıt ve adres tespit ekibi, en önemlisi de çocukların sosyal, psikolojik durumlarıyla ilgilenecek sağlık ekibi, depremden kurtulanların rehabilitasyonu ve yeniden hayata adaptasyonunu sağlayacak ekiler kurarak herkesi doğru yönlendirmeli ve en etkin yararlanmanın yollarını aramalıdır. Ayrıca Yakup Bilgin Koçal’ın yaptığı gibi şehirdeki molozları kente yapacağı alt yapı projesinde dolgu malzemesi olarak kullanarak, hem çevre kirliliğini önleyebilir, hem de daha ekonomik yoldan dolgu malzemesi temin ederek projeyi daha düşük bir fiyata mal edebilirler, şehrin parasının rantabl kullanımını sağlayabilirler.(S:22)

Molozlar kaldırılınca şehir yaşanılır kılınmıyor. Şehri yaşanılabilir kılmak için daha bir sürü hizmet etmek gerekiyor. Bu hizmetleri Yakup Bilgin Koçal; tahrip olmuş kanalizasyon, su şebekesi, yağmursuyu kanalları tamir etmek ve yeniden inşası gereken yerlere yeni kanalizasyon, su şebekesi, yağmursuyu kanalları altyapısını yakmak, açılacak şehir içi sokak ve cadde, bulvar gibi trafiği rahatlatacak yollar açmak, köprüler, alt geçit, üst geçitler yapmak, yeşil alanlar oluşturmak şehri yeni geleceğe hazırlamak gerekir. 

Şehir de imar edilince artık deprem anında başlayan halkın moralini düzelteme ve yükselme faliyetlerine daha da önem verilerek “Mutsuz şehri mutlu hale getirmek” için “insanların ruh halini düzeltmek ve umutlarını yeşertme”nin (S:23) altyapı hizmetlerinden çok daha önemli olduğunu söyleyen Yakup Bilgin Koçal bu konuda yaptıklarını da “moral organizasyonları yaptık; konserler ve eğlenceler tertip ettik.” (S:24) şeklinde ifade ediyor. Her şey insan için. Hani Şeyh Edebali Osman Gazi’ye buyurmuştu ya “İnsanı yaşat ki devlet yaşasın”

Fernand ile Yakup Bilgin Koçal’ın uçaktaki sohbetinden çıkarılacak dersler bitmemişti. Sıra siyasetin finansmanına geldi dayandı. Çünkü Yakup Bilgin Koçal küçük kızı Aybala’nın istek ve arzusu doğrultusunda masa tenisi sporuyla ilgilenmesini temin edemediği için bir pişmanlık yaşıyordu. O eğer siyasete girmeseydim daha fazla para kazanırdım, ya da mevcut mal varlığım erimezdi, ben de kızım sen meslek edinmene gerek yok sevdiğin sporu yap der onun hayatını kendi servetimle garanti altına alabilirdim diye düşünüyordu. Siyaset girmekle mal varlığının erimesini de Fernand’ın sorduğu bir soruya verdiği cevap ile ortaya koyuyor. “Belediye başkanı olmadan önce yaptığım işlere arar vermem, ticareti bırakmam gerekti. Öyle de yaptım. Başkan olmadan önce elde ettiğim mal varlığım sürekli azaldı, çünkü hem seçim dönemlerindeki hem de başkanlık sürecindeki siyasi çalışmalarımı kendi imkânlarımla finanse ettim. Aldığımız maaş çekirdek parası olarak kalıyor” (S:31) diyerek namuslu bir siyaset adamının yapması gerekenleri sıralıyor. Ancak bu bizim ülkemizde olmayacakmış bir şey gibi görünüyor. Çünkü genelde siyasete girenler finans için çapraşık yollara tevessül ediyor, sadece siyasi giderlerini finanse etmekle de kalmıyorlar servetlerine servet katarak Karun gibi zengin! olarak siyasettin içindeyken vefat edip çocuklarına ‘helal yoldan kazanılmış!’ büyük bir servet bırakıyorlar. Halkın siyasilere bakışı ‘siyasetçiler yolunacak kaz’ gibi görülmektedir. Ne demek istediğimi de şöyle bir gözlemle açıklayayım. Belediye başkanı olan kişi okumuş kendi kendine yeten namuslu bazen kamuda çalışan bir bazen namusuyla ticaret yapan bir olarak seçiliyor. Tam da burada problem başlıyor. Tabi olarak yeni belediye başkanı kendisine oy verdiğini söyleyen herkesin cenazesine, düğününe, sünnet merasimine, nişanına her türlü cemiyetine davet ediliyor. Katılmasa olmaz. Koskoca başkan bir cemiyete giderken de gereği neyse yapmasa olmaz. Çağrıldığı davetlere giderken çeyrek altın al, çiçek gönder, bağış yap vs. başkan ne yapsın ya davetlere gitmeyecek ve bir daha seçimi kazanamayacak ya da gidecek gereğini yapacak ama finansmanını çarpık yollardan halledecek. İşte halkın en masum şekilde siyasileri hırsızlığa itmesinin bir örneği budur. Görürseniz yapılanlarda hiçbir kötü niyet yok ama sonunda birisini yanlışa sevk ediyor. Cehennemin yolu iyi niyet taşlarıyla döşenmiştir ya. 

Herkesin bildiği ancak sadece yorum veya tahminden öte geçmeyen siyasileri yoldan çıkaracak halk tarafından tatbik edilen iki farklı yolu da yine peş peşe sıralıyor Yakup Bilgin Koçal siyasetin içinden birisi olarak. Birsi oy verirken çıkar sağlamak, menfaat temin etmek için siyasetçiyi yatırım yapılacak alan olarak gören eş, dost ve akrabaların durumu ki Yakup Bilgin Koçal da bunu yaşamış ve akrabası “sen seçildikten sonra hiç alışveriş yapmak için insanları yönlendirmedin ama karşındaki rakip aday bana bu konuda söz verdi, senden alışverişi teşvik edeceğim diye” (S:37) diyerek halk siyasetçi çıkar ilişkisini ortaya koymuştur. Bu halk siyasetçi kirli çıkar ilişkisini deşifre eden ikinci mevzu ise çok büyük bir firmanın Yalova’da yatırım yapması karşılığı teklif ettiği “yeni bir şirket kurulacak ve bu şirkete ben ya da yardımcım yüzde otuz payla ortak olacaktı. Üstelik de hiç para koymadan. Yasal olmayan hiçbir iş yapılmayacak, hukuksuz hiçbir talepleri olmayacaktı.” (S:39) yolla kent rantını %70 sermaye koyan büyük firma %30’nu da siyasetçi paylaşacak halkın malları değersizleşirken imarda yapılacak değişikliklerle bunların gayrimenkulleri değerlenecektir. Tam da depren anında ve seçileli altı ay olmuş bir başkanın belediyeyi bütçesinin iki katı bir borçla devraldığı sıkıntılı bir zamanda belediyenin de bütün borcunu kapatmayı vadeden ‘ne kadar masumane!’ bir teklif değil mi yapılan. Hiç kanunsuz da bir iş yok, sadece kentin rant akışının yönü değiştirilerek kamuya da borçlarının ödenmesi şeklinde destek vererek halka da bir nevi iyilik yaparak.

Kendisine ortaklık teklif eden büyük firmanın CEO’su olduğunu düşündüğü kişi ile Yakup Bilgin Koçal’ın sohbetinden yerel yönetim başkanı olanların şehrin gençlerini spora yönlendirme ve zararlı alışkanlıklara meyillerini azaltarak sağlıklılarını koruma yönünde spor alt yapısını; tesis, hoca ve maddi kaynak sağlayarak güçlendirmesinin başarıyı kaçınılmaz kıldığını ve gençleri koruduğunu aynı zamanda spor altyapısı spor tesisleri konusunda neler yapılabileceğini de öğrenmiş oluyoruz. Ancak, kendisine ortaklık teklif eden büyük firmanın CEO’su olduğunu düşündüğü kişi nin son sözünden ‘Dava’ denilen ve kitaba adını veren asıl olayın Yakup Bilgin Koçal aleyhine adliyede açılan bir dava (S:49) olduğunu anlamış oluyoruz.

Başkan Yakup Bilgin Koçal ‘Bulgaristan’daki oteller’ mevzuunu anlatırken kullandığı ‘Bal Tutan Parmağını Yalar’ tabirinin ülkemizdeki seçimle gelmiş siyasi yöneticilerin yolsuzluklar ile elde ettiği gayrimeşru mal varlığını meşrulaştırdığını ve halkın gözünde yöneticilerin böyle bir haklarının olduğu düşüncesinin varlının bataklığın kurutulmasını engellediğini ifade ediyor. Ülkemizdeki yeni moda ‘çalıyor ama iş yapıyor, çalışıyor’ olmuş artık çalma adeta çalışmanın bir motivasyon kaynağı olmuş görülüyor. Çalmadan çalışılmaz, iş görülmezmiş intibaı veriliyor. Baz istasyonu gibi bir meselede halkın sağlığını korumaya ve şehri görüntü kirliliğinden kurtarmaya çalışan bir belediye başkanının uluslar arası şirketlerin hedefi olmasını ve üniversitelerden baz istasyonlarının zararsız olduğuna dair sahte raporlar almalarından tutun belediye başkanından kurtulmak için sahte düzmece oyunlar tertiplemenin şirketlerin hakkıymış gibi düşünen pişkin kösele suratlı insanlar ve kapitalist menfaatperest anlayışlarıyla mücadelesini görüyoruz. Bir belediye başkanını yemenin, harcamanın uğruna kurulan kumpasta uluslararası büyük sermaye, cemaat, siyasi muhalefet ve kamudaki gücünü kullanan yoldan çıkmış görevlilerin işbirliği ortaya seriliyor.

Yakup Bilgin Koçal’ın yaşadıkları ve açılan dava yaşadığım bir olayı aklıma getirdi. Samsun’un Bafra ilçesinde babadan kalma üç buçuk katlı bir aile apartmanımız var. 2017 yılında bir gün internette eDevletten Tapu Kadastro sayfasına girerek üzerime kayıtlı mal varlıklarına bakarken, köydeki dedemden kalma tarlalardan kendi hisseme düşen hisselerin 18 tapu bilgisini görmeme rağmen babamdan kalan kardeşlerimle hisselerimizin olduğu üç buçuk katlı aile apartmanın hisseli tapu bilgilerinin görülmediğini fark ettim. Babam 2 Ocak 1994 tarihinde vefat etmişti. Merak ederek tapu bilgilerini Tapu Kadastro İl müdürlüğünde çalışan bir arkadaş telefonda  vererek sebebini sordum. O da bir araştırayım, ondan sonra bilgi vereyim dedi. Ve bir saat sonra aradı. Sizin bu apartmanın üzerinde 14 tane tedbir icrası var. Hatta satılmak için ihaleye çıkarılmış dedi. Hemen araştırmaya başladım. Çünkü Babam öldüğünde TC. Kimlik No’su yoktu. Ve öğrendim ki babamın ölüm tarihinden yaklaşık 20 yıl sonra babamla isim ve soy ismi aynı olan bir esnaf iflas etmiş ve alacaklıları icra davaları açmışlar İcra Dairsi de mahkeme kararlarını Tapu Müdürlüğüne göndermiş işini iyi yapmayan bir memur da adamın yaşına, ana baba adına, köyüne ayırt edici kıyas olacak emarelere bakmadan ilk bulduğu aynı isimli dosyaya icra tedbirini yapıştırmış. Sonra da alacaklıların parasının ödenmesi için satılığa çıkarmışlar. Dilekçe vererek bir sene birkaç kere icra dairesine ve tapuya gidip gelerek iş bilmez memurun hatasını düzeltmeye çalıştık. Sonunda düzeltmede muvaffak oldu ancak bayağı da stres yaşadık. Bir gün kalabalık bir ortamda yaşadığım bu olayı anlatmam gerekti. Oradan birisi sen s…k mışsın. Ben olsam daha önce anlaştığım bir adamı yanıma alır tapu müdürlüğüne gider ben bu evi 5 milyona sattım, tapuyu arkadaşa devredelim derdim. Yanımdaki adam da kararlı ve ısrarcı bir şekilde ben bu evi 5 milyona aldım derdi. Tapu memuru dosyaya bakınca devir işleminin icradan dolayı yapılamayacağını söyleyince Tapu Müdürlüğünü beni mağdur ettiği, 5 milyon kaybıma sebep olduğu için mahkemeye veriri hem 5 milyon tazminat kazanır hem de tapu işini düzeltmeye 1 sene uğraşmadan mahkeme kararı ile düzeltirdim, dedi. Ben de kazanacağın para haram ya bir dilekçe ile düzettik nihayetinde deyince, ben haramına karışmam, o, sana kalmış ben yol gösteriyorum, ben olsam böyle yapardım, dedi. O kişi ile aramızdaki zihniyet farkı da aynı Yakup Bilgin Koçal’ın ‘Dava’sında olduğu gibi ortaya çıkmış oldu. 

Yakup Bilgin Koçal’ın kızının maçlarından fırsat buldukça gezdiği Malta’da bu sefer gitmek istediği “Saint Elmo Kalesi” idi. Saint Elmo Kalesi’ne gitmek için evirdiği taksinin şoförü aynı zamanda ‘Turist Rehber’liği de yapan Luka konuşmalarından Yakup Bilgin Koçal’ın Türk ve Malta kuşatması hakkında bilgisi olduğunu anlamıştı. Daha önceden Osmanlı donanmasına topların yüklendiği haberini İstanbul’daki casusu Giovanni’den öğrenen adanın Grand Maitre’si denilen devlet başkanı De La Valetta Parisot (S:112) adayı savunmak için Kartal Yuvası dedikleri adayı tahkim etmişler sivilleri kadın ve çocuk, yaşlı savaşamayacak olanları gemilerle Sicilya adasına gönderdiler ki erzak sıkıntısı çekmesinler. (S:113) Gozo adasını savunmaktan vazgeçip bütün güçlerini de Malta savunmasına hasredildi. Türkler Turgut Paşayı beklemeden Saint Elmo Kalesi’ni kuşattılar. Turgut Paşa bu durumu istemese de kabul etmek zorunda kaldı. Çünkü “Bu saatten sonra buradaki kuşatmayı kaldırıp Malta’nın muhasarasına başlansa, o kadar kan boşa dökülmüş, o kadar barut boşa harcanmış olacak ve askerin morali bozulacak ve Malta müdafileri de bunu elbette bir zafer olarak kutlayıp sevineceklerdi.” (S:117) Kale dört yandan batarya atışı ile taş yığınına dönmüş, La Velatta başlarında Don Fonstan olmak üzere Malta’dan yardımcı olmak için 300 asker göndermiş ve Saint Elmo Kalesi’ni takviye etmiştir. Saint Elmo Kalesi’inden atılan top ateşi neticesinde başına şarapnel parçası isabet eden Turgut Paşa yaralanarak bilincini kaybeder.  23 Haziran da sel gibi boşalan Türk askeri Saint Elmo Kalesi’ni alır. Bilincini kaybetmiş yaralı Turgut Paşa Saint Elmo Kalesi’nin alındığını (S:118) duyunca gülümser ve 80 yaşında canını teslim (S:119) eder. 8 Eylülde Türkler muhasarayı kaldırmak zorunda kaldılar.  Yakup Bilgin Koçal belki hepimizin inandığı ve bildiği Akdeniz’in bir Türk gölü haline geldiği bilgisinde bir düzeltme yaparak Malta’nın Fethi sağlanmadığı için Batı Akdeniz’in ve Kuzey Akdeniz’in Türklere kapalı kaldığını, yani Akdenizin tamamen bir Türk gölü haline getirilemediğini, ayrıca yine Malta’nın Fethinin sağlanmaması dolayısıyla Cebel-i Tarık’ı aşmak Atlantik siyasetine, ticaretine karışmak mümkün olmadığını dolayısıyla da “Dünyanın ağırlık merkezi ise artık buralara kayıyordu. Böylece imparatorluğu geriletecek süreç başlamış oldu. Burada gerçekten dünya tarihi şekillendi.” (S:122) şeklindeki öngörüsü ile de Osmanlı imparatorluğunun yıkılışına yeni bir gerekçe ileri sürmektedir.

Yakup Bilgin Koçal’ın Belediye başkanlığı sırasında yaşadıklarından yola çıkarak rüşve ve rant yoluyla zenginleşmeyi önlemek için tavsiye ettiği siyasete girenlerin mal varlıklarının tespit edilerek siyaseti bıraktıkları anda mal varlığındaki artışlarına devlet tarafından el konulması önerisi (S:125) Mehmet Genç’in “Osmanlı İmparatorluğu’nda Devlet ve Ekonomi” adlı iki ciltlik kitapta İltizam ve Malikane sisteminde devlet paşaların mal varlığını ya hazineye katarak ya da vakıflaşarak kamuoyuna açık kamusal fayda sağlayan bir yapıya dönüştürerek aşırı zenginleşmenin yolunu kapadığı hakkında buna benzer bilgi vermektedir. Yani kısaca malların muhasarası devletleştirilmesi tarihimizde uygulamıştır.

Yalova aşığı bir Yakup Bilgin Koçal görüyorsunuz Malta yolculuğu sırasında tanışıp eşi ile barışması için ilk adımı atması gerektiğini söylediği ve eşi ile barışırsa Yalova’a davet ettiği Fernand’a Yalova’yı gezdirirken Yalova için yaptıklarını ve yapacaklarından oluşan hayallerini anlattığı cümlelerde. 

Yakup Bilgin Koçal babası Turan Koçal gibi milliyetçi bir adamın evladı olmanın emaresini gösterdiği “bir millete bir dine mensup olmak onun değerleriyle yaşamakla mümkün” (S:142) cümlesini derken aslında milliyeti ve dini olmadan yaşamanın mümkün olmadığının işaretini de yine Malta yolculuğunda tanışmış olduğu Levent’in karekterinde ki güce tapan yapının onu nasıl sona sürüklediğini, hatta Türklerin feth etmekte başarılı olmadıkları Saint Elmo Kalesi’inden atlayarak intiharı ile kaderini Türklerle istemese de kesiştiğini anlatarak ifadeye çalışmıştır.

Yakup Bilgin Koçal’ın ‘Dava’sını okuyan okuyucu Türkiye’nin iki belası denilebilecek konularda bilgi sahibi olacaktır. Bunlardan ilk deprem, depremde ne yapılır, nasıl bir yol izlenir, yararlılar ve cesetler çıkarılırken hangisi önce çıkarılmalıdır, şehir nasıl ayağa kaldırılır, insanlara nasıl moral motivasyon yüklenir öğrenecekler. İkinci olarak kirli siyaset denizinde nasıl ıslanmadan kalınır yani kirli rant ve rüşvet ilişkilerine bulaşmadan kalınabilir hakkında ahlaki bir yaşanmışlıkla oluşmuş örnek tecrübelerin aktarılmasını göreceklerdir. Sonra milli bir temsilin ve ülkesini temsil eden sporcu bir kızın, Aybala’nın babasının milli motivasyon adına kızına verdiği destek ve düşüncelerini görecekler, tribünlerde yaşadığı mutluluk ve heyecanı yaşayıp benim gibi okurken salya sümük gözyaşlarına boğulacaklardır. 

Dili sade ve akıcı bir kitap olarak ilkokul ve ortaokul seviyelerinde ki öğrencilerin okuması sağlanarak kendilerinin yorumlaması sağlanarak ahlaki çıkarımlarının üzerinde durularak onların ahlaki bir duruş temin etmelerinde destekleyeceğini düşündüğüm bir kitap olmuştur. Ahlaki kuralları sıkıcı kurallar kitabı olarak değil de roman olarak ahlak kurallarının günlük yaşam içinde yaşanılarak anlaşılmasını sağlaya sıkıcığı bertaraf ederek okumayı akıcı ve kolay kılan, öğretici bir ahlak kitabı vazifesi de görecek vasıflardadır.

Bu kitap, okuyan yeni nesillerin çoğuna siyasetçileri hırsızlığa teşvik etmemeyi, onlara hırsızlıklarında destek olmamayı, daha doğrusu haksız taleplerde bulunarak yöneticileri bu haksız taleplerini karşılayarak hırsız durumuna düşürmemeleri gerektiği şuurunu aşılayacaktır.